Σύμφωνα με πληροφορίες του Evros-news.gr, στον συγκεκριμένο δημοσιογράφο, που προφανώς επιχείρησε να φτάσει στο σημείο όπου μέσα ενημέρωσης της πατρίδας του, όπως η εφημερίδα “THE SUN’ έδωσαν ιδιαίτερη έκταση και εμφάνισαν ως τουρκική κατοχή ελληνικής έκτασης αρκετών στρεμμάτων, έγινε εξακρίβωση στοιχείων. Δεν είχε πάντως προλάβει να τραβήξει φωτογραφίες από σημεία που δεν επιτρέπεται και έτσι δεν προέκυψαν κάποια στοιχεία εναντίον του, όπως για παράδειγμα κίνηση σε απαγορευμένη στρατιωτική ζώνη. Γι’ αυτό και δεν υπήρξε κάτι να καταλογισθεί εναντίον του.

Πάντως και μόνο η παρουσία του Βρετανού δημοσιογράφου, δείχνει πως κάποια ξένα ΜΜΕ προσπαθούν όχι μόνο να διατηρήσουν, αλλά και να “σηκώσουν” το θέμα. Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε, ότι η φωτογραφία που δημοσίευσε η ‘THE SUN”  και συγκεκριμένα το επίμαχο σημείο που υποστηρίζει ότι έχουν καταλάβει οι Τούρκοι, δεν έχει καμιά σχέση με την επίμαχη έκταση, η οποία βρίσκεται πιο βόρεια. Απλά πήραν από την google και έβαλαν το σημείο αυτό και όλοι, αφού δεν γνωρίζουν την περιοχή, το υιοθέτησαν και γράφουν διάφορες ανοησίες για 200 στρέμματα και τέτοια παρόμοια.

πηγή ://www.evros-news.gr/

Μια ηλικιωμένη γυναίκα που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο της Δυτικής Αττικής «Αγία Βαρβάρα» είναι το 170 θύμα του Covid-19 στην Ελλάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η 91χρονη άφησε την τελευταία της πνοή τα ξημερώματα και έπασχε και από υποκείμενα νοσήματα.

Χθες, από το υπουργείο Υγείας ανακοινώθηκαν άλλα 21 νέα κρούσματα του κορονοϊού SARS-CoV-2, αυξάνοντας το σύνολο των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στη χώρα μας σε 2.873.

Τα περισσότερα νέα κρούσματα αφορούν γνωστές συρροές κρουσμάτων και καταγράφονται στη Λάρισα, όπου πρόσφατα υπήρξε νέα εστία μολύνσεων. Για την ακρίβεια, από τα τελευταία κρούσματα τα 18 είναι στην περιοχή της Λάρισας και ένα στο Κρανίδι.

Απ' το σύνολο των κρουσμάτων το 55.2% είναι άνδρες. Από αυτά, 612 (21.3%) θεωρούνται σχετιζόμενα με ταξίδι από το εξωτερικό και 1446 (50.3%) είναι σχετιζόμενα με ήδη γνωστό κρούσμα.

πηγή ΕΦΣΥΝ

Οι ασθενείς με Covid-19 ίσως εμφανίσουν και λοίμωξη του θυρεοειδούς, καθώς για πρώτη φορά στον κόσμο Ιταλοί γιατροί ανακοίνωσαν ένα περιστατικό υποξείας θυρεοειδίτιδας, που φαίνεται να ακολούθησε μετά από λοίμωξη από τον κορονοϊό SARS-CoV-2. Έτσι, ανάμεσα στα πολλά όργανα που μπορεί να πλήξει ο ιός, πρέπει να προστεθεί πλέον και ο θυρεοειδής.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ Φραντσέσκο Λατρόφα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πίζα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικής ενδοκρινολογίας και μεταβολισμού «Clinical Endocrinology & Metabolism», ανακοίνωσαν ότι πρόκειται για μια 18χρονη νέα, η οποία είχε μολυνθεί με Covid-19 από τον πατέρα της.

Μετά την ανάρρωσή της, η οποία επιβεβαιώθηκε αφού βγήκε αρνητική σε τεστ μετά από μερικές μέρες, άρχισε να εκδηλώνει μια σειρά από επιπρόσθετα συμπτώματα, όπως πόνους στο λαιμό και στο θυρεοειδή, πυρετό και ταχυπαλμία. Εισήχθη ξανά στο νοσοκομείο και διαγνώστηκε με υποξεία θυρεοειδίτιδα, μια φλεγμονώδη πάθηση, η οποία είναι γνωστό ότι μπορεί να προκληθεί μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Κατά καιρούς διάφοροι ιοί έχουν θεωρηθεί υπεύθυνοι για την εμφάνιση της.

«Αναφέρουμε την πρώτη περίπτωση υποξείας θυρεοειδίτιδας μετά από λοίμωξη με SARS-CoV-2. Οι γιατροί πρέπει να είναι σε εγρήγορση για τη δυνατότητα αυτής της επιπρόσθετης κλινικής εκδήλωσης που σχετίζεται με τη Covid-19. Λόγω της χρονολογικής συσχέτισης, ο εν λόγω κορονοϊός πρέπει να θεωρηθεί υπεύθυνος για την εκδήλωση της υποξείας θυρεοειδίτιδας», δήλωσε ο Λατρόφα.

ΑΠΕ

Αναφορά στην μεγαλύτερη Βρετανική εφημερίδα “The Sun”, έγινε το θέμα με την ένταση που υπάρχει στην περιοχή Μελισσοκομείο των Φερών και την αμφισβήτηση ξεκάθαρης ελληνικής έκτασης από τους Τούρκους.

Μάλιστα η συγκεκριμένη λαϊκή εφημερίδα, που μπορεί να μην φημίζεται για την αξιοπιστία της αλλά σίγουρα η μεγάλη της κυκλοφορία δημιουργεί εντυπώσεις, παρουσιάζει τις εξελίξεις ως “αρπαγή γης από τουρκικά στρατεύματα που εισέβαλαν στην Ελλάδα”.

Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα αναφέρει πως «τα τουρκικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ελλάδα και κατέλαβαν ένα μικρό κομμάτι γης στα αμφισβητούμενα σύνορά τους.

Περίπου 35 στρατιώτες προωθήθηκαν σε μια περιοχή στην ανατολική όχθη του ποταμού Έβρου στο Μελισσοκομείο, ανέφεραν ελληνικές πηγές.

Οι ειδικές δυνάμεις και το πεζικό δημιούργησαν ένα προσωρινό στρατόπεδο και έχουν μια μικρή τουρκική σημαία που έβαλαν σε ένα δέντρο και απέρριψαν τα ελληνικά αιτήματα για απόσυρση.

Τοπικές πηγές αναφέρουν ότι η εισβολή ήρθε ως αντίδραση σε έρευνες και μελέτες του ελληνικού στρατού στην περιοχή 1,6 εκταρίων (16 στρέμματα) ως μέρος των σχεδίων επέκτασης του συνοριακού φράχτη που κράτησε τους μετανάστες εκτός Ελλάδας.

Οι προκλήσεις της Τουρκίας προς την Ελλάδα έχουν ενταθεί από τον σκληρό Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Τέσσερις φορές τις τελευταίες εβδομάδες, Έλληνες στρατιώτες αλλά και προσωπικό της γερμανικής μεθοριακής υπηρεσίας Frontex πυροβολήθηκαν πάνω στα σύνορα και τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 διώκονται από τον ελληνικό εναέριο χώρο σχεδόν κάθε μέρα.

Η Ελλάδα προσπαθεί να αποκλιμακώσει τις εντάσεις μέσω διπλωματικών οδών και δεν έχει ακόμη λάβει επίσημη απάντηση».

Όπως αναφέραμε νωρίτερα, η Ελλάδα δια του υπουργείου Εξωτερικών προέβη πριν από λίγο σε διάβημα προς την Άγκυρα, επισημαίνοντας ότι το συγκεκριμένο έδαφος είναι ελληνικό και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.


πηγή ://www.evros-news.gr/

Περιορισμοί στην κυκλοφορία των οχημάτων και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα ισχύσουν στο κέντρο της Αθήνας, από τα μέσα Ιουνίου. Και για να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός, αλλά και για την υλοποίηση του προγράμματος του Δήμου Αθηναίων, «Μεγάλος Περίπατος».

Σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύτηκε χθές στην εφημερίδα της κυβέρνησης , για τρεις μήνες (με δυνατότητα παράτασης για ακόμη ένα 3μηνο ), απαγορεύεται η κίνηση οχημάτων στην περιοχή της Πλάκας που περικλείεται από τις οδούς: Μητροπόλεως – Ερμού – Αθηνάς – Σταδίου – Μητροπόλεως και στο τμήμα της οδού Ερμού από την οδό Αθηνάς ως την οδό Αγ. Ασωμάτων.

Οι παραβάτες θα τιμωρούνται με πρόστιμο 150 ευρώ.

Από την απαγόρευση εξαιρούνται οχήματα μονίμων κατοίκων της περιοχής, οχήματα που μετακινούνται προς και από τα πάρκινγκ της περιοχής αυτής, ταξί , Μέσα Μεταφοράς και οχήματα τροφοδοσίας.

Επίσης Θα τεθούν σε εφαρμογή από τα μέσα Ιουνίου και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα στην: Ελευθερίου Βενιζέλου (Πανεπιστημίου), Φιλελλήνων, Βασιλίσσης Όλγας, Ηρώδου Αττικού και Σταδίου (από την οδό Καραγιώργη Σερβίας έως την οδό Μητροπόλεως).

Εκεί θα γίνουν εργασίες για την αύξηση του χώρου για την εξυπηρέτηση πεζών και ποδηλατών.

Ο δήμος Αθηναίων σε ανακοίνωση του σημειώνει ότι η έκδοση της ΚΥΑ αποτελεί σημαντικό βήμα για την υλοποίηση της πρόσφατης ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για την παρέμβαση του «Μεγάλου Περιπάτου» της Αθήνας, το οποίο όπως αναφέρει επισπεύδεται λόγω της πανδημίας.

Στόχος του προγράμματος είναι η απελευθέρωση και απόδοση στους πολίτες 50 στρεμμάτων δημοσίου χώρου, αλλά και η αποσυμφόρηση των Μέσων Μεταφοράς, καθώς δίνεται προτεραιότητα σε πεζούς και ποδηλάτες.

Οι κυκλοφοριακές ρυθμισεις, όπως τονίζει ο δημος Αθηναίων βασίστηκαν σε μελέτη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου και στις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον κορονοϊό.

Πηγή: ΕΡΤ

Αυτή την Δευτέρα 25 Μαίου η εκπομπή ΠΕΣ ΤΑ ΟΛΑ με την Άννα Ματθαίου

φιλοξενεί τον πρόεδρο του ΟΠΑΝ του Δήμου Πειραιά κ. Ιωσήφ Βουράκη.

Μαζί την Δευτέρα στις 16.00-17.00 από την συχνότητα της ΕΡΤ Οpen

Συντονιστείτε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ Open στους 106.7 στα fm και διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο στην ιστοσελίδα της www.ertopen.com/radio ή στο www.live24.gr

Για τη συμμετοχή σας! Μπορείτε να καλείτε στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή να στείλετε αποστολή SMS γράφοντας:
1Π(κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045




Καλή ακρόαση!

Με προαιρετική χρήση μάσκας για τους υποψηφίους και υποχρεωτική για τους επιτηρητές, με απόσταση 1,5 μέτρου και φυσικό αερισμό στις αίθουσες, χωρίς ανεμιστήρες θα διεξαχθούν οι φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις.

   Τα παραπάνω καθορίζει σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Παιδείας και Υγείας , Ν.Κεραμέως και Β. Κικίλια, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ (1967 Β'/21.05.2020) και που ορίζει τον τρόπο διεξαγωγής των πανελλαδικών εξετάσεων 2020 (γραπτών ή προφορικών).

   Αποστάσεις και μάσκες

   Σε κάθε αίθουσα εξέτασης θα πρέπει να τηρείται απόσταση 1,5 μέτρου μεταξύ των υποψηφίων. Η ίδια απόσταση θα πρέπει να τηρείται και στον χώρο προετοιμασίας των υποψηφίων με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, καθώς και στον χώρο εξέτασής τους.

   Όσον αφορά στη χρήση προστατευτικών μασκών, αυτή θα είναι προαιρετική από υποψηφίους και εκπαιδευτικό προσωπικό εντός των εξεταστικών κέντρων. Ωστόσο, για τους εκπαιδευτικούς-επιτηρητές όλων των εξεταστικών κέντρων, καθώς και για την περίπτωση εξέτασης υποψηφίου που γίνεται παρουσία εκπαιδευτικού παράλληλης στήριξης, η χρήση προστατευτικής μάσκας θα είναι υποχρεωτική.

   Για τα παραπάνω θα πρέπει να μεριμνούν ο πρόεδρος και τα μέλη της Λυκειακής Επιτροπής Εξετάσεων κάθε εξεταστικού κέντρου για τους υποψηφίους ΓΕΛ που εξετάζονται γραπτά, της Επιτροπής Εξεταστικού Κέντρου για τους υποψηφίους ΕΠΑΛ που εξετάζονται γραπτά και της Επιτροπής Εξέτασης κάθε Ειδικούς Εξεταστικού Κέντρου για τους υποψηφίους που εξετάζονται προφορικά.

   Αερισμός των αιθουσών και κανόνες υγιεινής

   Σύμφωνα με την ΚΥΑ, οι αίθουσες θα πρέπει να αερίζονται επαρκώς με φυσικό τρόπο. Όπου δεν θα είναι δυνατό αυτό, προβλέπεται η χρήση κλιματιστικών, αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες της σχετικής εγκυκλίου της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας του υπουργείου Παιδείας. Η χρήση ανεμιστήρων θα απαγορεύεται.

   Όπως ήδη ισχύει στο σχολικό περιβάλλον μετά την άρση του lockdown, θα πρέπει να αποφεύγεται ο συγχρωτισμός και να τηρούνται οι οδηγίες καλής υγιεινής των χεριών με χρήση νερού και σαπουνιού ή με αλκοολούχο αντισυπτικό διάλυμα, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ. Επίσης, τα εξεταστικά κέντρα θα τηρούν τους κανόνες του ΕΟΔΥ και για την καθαριότητα.

   Τα κυλικεία θα παραμείνουν κλειστά και κατά το χρονικό διάστημα που θα διενεργούνται οι Εξετάσεις.

ΑΠΕ

ο Gazarte επιστρέφει και ανοίγει τις πόρτες του από τη Δευτέρα 25 Μαΐου, με την ανανεωμένη ταράτσα του να είναι και φέτος το απόλυτο meeting point της πόλης!

Ο ολοκαίνουριος και μεγάλος χώρος του αποτελεί το ιδανικότερο σημείο συναντησης των αγαπημένων μας ανθρώπων! Από τις 25 Μαΐου και καθημερινά, θα μπορείτε να απολαύσετε καλοκαιρινά, δροσιστικά, signature cocktails, ακούγοντας ωραίες lounge αλλά και φρέσκες μουσικές, κάτω από τον καλοκαιρινό ουρανό και έχοντας ως θέα τη μαγευτική Ακρόπολη!

Σε ένα καλοκαίρι διαφορετικό, κράταμε τις απαραίτητες αποστάσεις, μένουμε ασφαλείς και με θετικά vibes την κάνουμε και φέτος ταράτσα!

www.gazarte.gr Voutadon 32 - 34, Gazi

Νέα έργα από τους: Madeline Best & Brian Rogers, Tei Blow, keyon gaskin, Dynasty Handbag, Annie-B Parson

ENTER: Όλο το σπίτι μια σκηνή. Το Ίδρυμα Ωνάση συνομιλεί με την εποχή, τη στιγμή και την κατάσταση. Συνεχίζει να μοιράζεται και να δημιουργεί, ανέπαφα μεν, αλλά με την ίδια αγάπη για τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του, τους καλλιτέχνες και το κοινό τους. H Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Onassis USA αναθέτουν σε δημιουργούς από όλο τον κόσμο νέα έργα φτιαγμένα στην περίοδο καραντίνας, μέσα σε 120 ώρες. Χωρίς να έχουν πλέον πρόσβαση σε θεατρικές σκηνές, χώρους προβών ή στούντιο, οι καλλιτέχνες δημιουργούν τα πάντα μόνοι τους με τα laptop τους να ανάγονται σε δημιουργική υπερδύναμη. Από τις οθόνες μας και εμείς, πατάμε ENTER σε νέες δημιουργίες, σε νέες φόρμες, που φιλοδοξούν να αποτελέσουν ένα είδος καλλιτεχνικής ψηφιακής χρονοκάψουλας, μια πνοή ελπίδας για τον καλλιτεχνικό χώρο που πλήττεται και μία ακόμη απόδειξη ότι έχουμε ο ένας τον άλλον.

Αυτή την εβδομάδα το Ίδρυμα Ωνάση ανέθεσε την επιμέλεια στο Chocolate Factory Theater, μια δυνατή φωνή μέσα στην Πόλη της Νέας Υόρκης για την ευαισθητοποίηση πάνω στη δύναμη των τεχνών. Τα έργα θα είναι διαθέσιμα από τη Δευτέρα 25 Μαΐου στο onassis.org. H σχεδιάστρια φωτισμών και διευθύντρια λειτουργίας του The Chocolate Factory Theater, Madeline Best, και ο σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του The Chocolate Factory Theater, Brian Rogers, αναρωτιούνται πώς το τέλος του κόσμου μπορεί να είναι τόσο βαρετό, στο 4 Fixations· ο περφόρμερ και designer Tei Blow ανασυνθέτει τα «Δοκίμια Οκνηρότητας» του Γιοσίντα Κένκο και μας εμβαπτίζει στον κόσμο του μοναχού Ζεν και ποιητή, ενώ το σπίτι του Blow μεταμορφώνεται σε σκηνικό χώρο, στο Essay in Idleness· ο keyon gaskin κάνει ένα σχόλιο στο πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον Δυτικό Κόσμο με το How to Get Away With Westworld· η περφόρμερ, video artist και ηθοποιός Dynasty Handbag προετοιμάζεται για μια αόριστη καταστροφή στο Untitled Emergency· ενώ η χορογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας Big Dance Theater, Annie-B Parson, αποδομεί ό,τι μας ζητείται να κάνουμε σωματικά, προκειμένου να αποτρέψουμε την εξάπλωση της ασθένειας.

 

Διατίθενται ήδη έργα των: Isabella Rossellini & Paul Magid, Ziad Antar, Λένας Κιτσοπούλου, Μαρίας Παπαδημητρίου, Αντώνη Φωνιαδάκη, Βασίλη Κεκάτου, Ευθύμη Φιλίππου, Σίμου Κακάλα, Δημήτρη Καραντζά, Εύης Καλογηροπούλου, Kareem Kalokoh, Κωστή Σταφυλάκη & Τεό Τριανταφυλλίδη & Αλέξη Φιδετζή, Akira Takayama, Risa Puno & Avi Dobkin, Ηλία Αδάμ, Στέφανου Τσιβόπουλου, 600 HIGHWAYMEN, Maria Antelman, Kimberly Bartosik, Annie Dorsen, Emily Johnson, Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), Radiohole, RootlessRoot, QUEENSBOUND 2020 (Nadia Q. Ahmad, Rosebud Ben-Oni, Pichchenda Bao, Nana Brew-Hammond, Jared Harel, Abeer Y. Hoque, Joseph O. Legaspi, Robert Ostrom, KC Trommer), Samita Sinha, Frisly Soberanis, Alina Tenser & Gabo Camnitzer, Xin Liu.

Τις επόμενες μέρες θα προστεθούν νέα πρωτότυπα έργα, από τους Daniel Wetzel, Έφη Μπίρμπα & Άρη Σερβετάλη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Γιάννη Μανταφούνη, Γιώργο Ζώη, Χρήστο Σαρρή και πολλούς ακόμα καλλιτέχνες και οργανισμούς, ενώ η λίστα συνεχώς μεγαλώνει. Ο καθένας μόνος του, αλλά τελικά όλοι μαζί, δημιουργούν μια σειρά έργων που διακτινίζονται από το δικό τους στο δικό μας σαλόνι, διαμηνύοντας έτσι πως η τέχνη δεν πρέπει να σταματά ποτέ, όποιοι και αν είναι οι περιορισμοί.

Πατήστε ΕΝΤΕR, χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό, και περιπλανηθείτε στα έργα καλλιτεχνών που δίνουν φωνή στο σήμερα.

Αναλυτικά

 

Madeline Best & Brian Rogers / The Chocolate Factory Theater, 4 Fixations

Video / audio | Διάρκεια: 9΄35΄΄

 

Μια βιαστικά φτιαγμένη σύντομη ηχογράφηση συγκροτεί τη μουσική επένδυση για το teaser του πιο αδιάφορου, μηδενικού προϋπολογισμού φιλμ επιστημονικής φαντασίας, που (δεν) έγινε ποτέ. Περιλαμβάνει οικιακές ηχογραφήσεις σε modular συνθεσάιζερ που έγιναν σε μισοκοιμισμένη κατάσταση, καθώς και απόκοσμες εικόνες από κοινά υλικά (γυρισμένες συχνά με υπερβολικά κοντινά πλάνα). Αναφέρεται στους νυχτερινούς τρόμους που ελλοχεύουν κάτω από την (και μέσα στην) καθημερινή εμπειρία της παρατεταμένης απομόνωσης –για να μην αναφέρουμε την προχωρημένη αϋπνία των δημιουργών του– ρωτώντας: πώς είναι δυνατόν το τέλος του κόσμου να είναι τόσο… βαρετό;

Η Madeline Best είναι σχεδιάστρια φωτισμών και διευθύντρια λειτουργίας του The Chocolate Factory Theater. Αποφοίτησε από το Bennington College, στο Βερμόντ, μεγάλωσε στο Ντάραμ, στη Βόρεια Καρολίνα, και σήμερα ζει στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Ανάμεσα στις πιο πρόσφατες συνεργασίες της, ως σχεδιάστρια φωτισμών, είναι με τους Aki Sasamoto, Lauren Bakst, Juliana F. May, luciana achugar, Big Dance Theater, Moriah Evans, Yve Laris Cohen. Έχει αναλάβει επίσης επερχόμενα πρότζεκτ για τους Anna Sperber, Heather Kravas, Milka Djordjevich και Efraín Rozas. Συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια με τον Brian Rogers και αυτό το πρότζεκτ είναι μία από τις πολλές συνεργασίες τους. Έχει εμφανιστεί επίσης σε δουλειές των Juliana F. May, Shaun Irons και Lauren Petty.

Ο Brian Rogers είναι σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής και καλλιτέχνης του ήχου, συνιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του The Chocolate Factory Theater, το οποίο υποστηρίζει τη δημιουργία θεάτρου, χορού, μουσικής και πολυμεσικών παραστάσεων στις εγκαταστάσεις του στο Κουίνς, συνολικού εμβαδού 800 τ.μ. Από το 1997 μέχρι σήμερα, ο Μπράιαν Ρότζερς έχει υπογράψει και/ή σκηνοθετήσει δεκάδες φιλμ και περφόρμανς, μεγάλης κλίμακας, είτε στο The Chocolate Factory είτε αλλού, ανάμεσά τους τα: Screamers (Abrons Arts Center, 2018 / Baryshnikov Arts Center, 2019), Hot Box (Σεπτέμβριος 2012, συμπαρουσίαση με το Crossing The Line Festival του FIAF / Ιανουάριος 2013, COIL Festival του PS122 / Φεβρουάριος 2013, EMPAC Center, Τρόι στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης – με την υποστήριξη μιας χορηγίας του Ιδρύματος MAP), το υποψήφιο για βραβείο Bessie Selective Memory (Ιούλιος 2010, Mount Tremper Arts / Σεπτέμβριος 2011, The Chocolate Factory / Ιανουάριος 2011, COIL Festival του PS122) και the horror the horror (Movement Research Festival 2011, Abrons Arts Center / 2012). Πρόσφατα, συνέθεσε τη μουσική επένδυση για την ταινία των Shaun Iron και Lauren Petty, Standing By: Gatz Backstage, ενώ έχει συνεργαστεί, ως καλλιτέχνης ήχου και βίντεο, με δεκάδες πειραματικούς καλλιτέχνες θεάτρου και χορού στη Νέα Υόρκη και αλλού. Εκτός από τη δική του δουλειά, ο Μπράιαν επιμελείται το Πρόγραμμα Επισκεπτών Καλλιτεχνών του The Chocolate Factory (που διανύει πλέον το 15ο του έτος), το οποίο στηρίζει το έργο πάνω από εκατό καλλιτεχνών από τους χώρους του θεάτρου, του χορού, της μουσικής και των νέων μέσων κάθε χρόνο.

 

Εικόνες: Madeline Best & Brian Rogers

Σκηνοθεσία, Σύνθεση & Μοντάζ: Brian Rogers

 

Tei Blow, Essay in Idleness (Δοκίμια οκνηρότητας)

Video | Διάρκεια: 8΄

 

Το Essay in Idleness είναι μια ανασύνθεση των «Δοκιμίων Οκνηρότητας» (Tsurezuregusa), ενός κλασικού κειμένου του 14ου αιώνα που συνέθεσε ο μοναχός Ζεν και ποιητής Γιοσίντα Κένκο, ο οποίος έγραψε 243 σύντομα λήμματα για την αισθητική ομορφιά της φύσης, τους κοινωνικούς κανόνες, τον βουδισμό Ζεν και την έννοια της παροδικότητας. Αν και ο ίδιος δεν είχε ποτέ την πρόθεση να δημοσιεύσει αυτά τα κείμενα, μετά τον θάνατό του συγκεντρώθηκαν σε μια συλλογή που επρόκειτο να γίνει κλασικό έργο της ιαπωνικής λογοτεχνίας. Σε αυτή τη διασκευή, ο καλλιτέχνης διερευνά 88 αντικείμενα από το σπίτι του και την επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή του, πλαισιώνοντας τον κόσμο του Κένκο στον δικό του.

Το έργο του Tei Blow συνδυάζει ζωντανές περφόρμανς, βίντεο και ήχο με τυχαία μέσα και έχει παρουσιαστεί σε διάφορους χώρους, στη Νέα Υόρκη (Dance Theater Workshop, Lincoln Center Festival, The Kitchen, BAM, The Public Theater, The Broad Stage, Kate Werble Gallery, Baryshnikov Arts Center), στο Χάρτφορντ του Κονέκτικατ (Hartford Stage, The Wadsworth Atheneum), στο Σικάγο (MCA), στη Βοστόνη (MFA) και σε άλλα θέατρα ανά τον κόσμο. Εκτός του Big Dance Theater, έχει παρουσιάσει και σχεδιάσει για το Laboratory of Dmitry Krymov, τον Mikhail Baryshnikov και τον David Neumann/Advanced Beginner Group. Το 2015 τιμήθηκε με βραβείο Bessie (New York Dance and Performance Award) για εξαιρετικό σχεδιασμό ήχου, ενώ έχει τιμηθεί επίσης με Creative Capital Award (2016), καλλιτεχνική χορηγία του Συμβουλίου Τεχνών της Πολιτείας της Νέας Υόρκης (2016) και με υποτροφία Cage/Cunningham από το Baryshnikov Arts Center (2018). Είναι ιδρυτικό μέλος του Royal Osiris Karaoke Ensemble, ενός μουσικού ιερατείου που διερευνά σύγχρονες μυθολογίες αγάπης και σύνδεσης.

 

Το Essay in Idleness είναι διασκευή, παραγωγή και ερμηνεία του Tei Blow

 

Χρησιμοποιούνται αποσπάσματα από διάφορες μεταφράσεις των «Δοκιμίων Οκνηρότητας» του Γιοσίντα Κένκο

 

keyon gaskin, How to Get Away With Westworld (Πώς να τα βγάλεις πέρα με τον Δυτικό Κόσμο)

Video | Διάρκεια: 2΄43΄΄

 

Παίρνοντας μια επιταγή.

O keyon gaskin είναι ένας (ψευδο-)καλλιτέχνης.

 

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: keyon gaskin

 

Dynasty Handbag, Untitled Emergency (Άτιτλη κατάσταση ανάγκης)

Video | Διάρκεια: 2΄21΄΄

 

Η Dynasty Handbag πρέπει να ετοιμάσει ένα σακίδιο έκτακτων περιστάσεων για μια αόριστη καταστροφή. Ποια είναι τα απαραίτητα που θα πάρει μαζί της στο άγνωστο μέλλον; Υπάρχει ένα και μοναδικό αντικείμενο, το οποίο να εγγυάται μια για πάντα την επιβίωσή της, την αυτοεκτίμησή της, το νεανικό και όμορφο παρουσιαστικό της και το ολοκληρωτικό δυναμικό της;

Η Jibz Cameron είναι περφόρμερ, video artist και ηθοποιός που ζει στο Λος Άντζελες. Οι πολυμεσικές περφόρμανς της, υπό το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Dynasty Handbag, έχουν παρουσιαστεί τα δεκαπέντε τελευταία χρόνια σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς. Οι New York Times έχουν αποκαλέσει τις παραστάσεις της ως τις «πιο διασκεδαστικές και πιασάρικες, ιδανικές περφόρμανς που έχουμε δει εδώ και χρόνια». Έχει γράψει και παράγει επτά περφόρμανς μεγάλης διάρκειας, δεκάδες μικρότερα έργα, μυριάδες βίντεο και δύο άλμπουμ με δική της μουσική. Επιπλέον, εργάζεται ως καθηγήτρια περφόρμανς και κωμωδίας. Η Τζιμπς Κάμερον ακολουθεί επίσης επαγγελματική καριέρα ηθοποιού και έχει συμμετάσχει σε πολλές διαδικτυακές σειρές, χαμηλού προϋπολογισμού, τις οποίες δεν έχει δει κανένας.

 

Σύλληψη & Σκηνοθεσία: Dynasty Handbag

 

Annie-B Parson, 6΄

Αναπροσαρμοσμένο βίντεο ζωντανής παράστασης | Διάρκεια: 3΄10΄΄

 

Απέναντι από ένα βίντεο που δείχνει χορευτές σε αποστάσεις 2 μέτρων (6 ποδιών, εξού και ο τίτλος), η Πάρσον διαβάζει έναν ημερολογιακού ύφους διαλογισμό πάνω στα χωρικά πρωτόκολλα που μας έχουν τεθεί στον νέο κόσμο συμπεριφοράς με τον Covid-19. Εμφορούμενη από μια χορογραφική λογική, η Πάρσον αποδομεί ό,τι μας ζητείται να κάνουμε σωματικά, προκειμένου να αποτρέψουμε την εξάπλωση της ασθένειας. Αναλύοντας αυτά τα πρωτόκολλα, επισημαίνει ότι η χωρική συνειδητοποίηση έρχεται αίφνης στο προσκήνιο για τους πεζούς, καθώς ζητείται από όλους, υπό μία έννοια, να αποκτήσουν την προοπτική ενός χορευτή. Αντιπαραθέτει τις σκέψεις της με υλικό βίντεο από ένα χορευτικό έργο που έκανε την προηγούμενη χρονιά, όταν οι χορευτές έμπαιναν μαζί στην πρόβα, με τα σώματά τους σχεδόν σε άμεση επαφή το ένα με το άλλο. Η Πάρσον συνεργάζεται με τη video artist Ντέμπορα Τζόνσον (γνωστή και ως CandyStations), η οποία αναπλάθει αυτή την παράσταση μέσω αναφορών στο βικτωριανό ζωοτρόπιο, που ήταν μια από τις πρώιμες μορφές κινούμενης εικόνας και πρόδρομος του σύγχρονου κινηματογράφου. Το ζωοτρόπιο έφερε στον νου της Τζόνσον τους κώδικες της κοινωνικής απομάκρυνσης, καθώς βασίζεται σε μια συγκεκριμένη δομική απόσταση μεταξύ των εικόνων. Μαζί με ένα θρηνητικό τραγούδι, γραμμένο από τους Τζακ Λάζαρ και Νόα Σέβρον, δημιουργούν ένα βίντεο έργο ενσυναίσθησης, που εκφράζει το πώς είναι να ζεις αυτή στη στιγμή.

Η Annie-B Parson είναι χορογράφος και καλλιτεχνική διευθύντρια της βραβευμένης με Obie ομάδας Big Dance Theater, με την οποία έχει δημιουργήσει περισσότερα από 20 μεγάλης κλίμακας έργα, σε χώρους όπως οι BAM (Νέα Υόρκη), The Japan Society (Νέα Υόρκη), The Old Vic (Λονδίνο), Sadler’s Wells (Λονδίνο), The Walker Art Center (Μινεάπολις), Théâtre National de Chaillot (Παρίσι) και The Kitchen (Νέα Υόρκη). Η Πάρσον έχει κάνει επίσης χορογραφίες για ροκ συναυλίες, παρελάσεις φιλαρμονικών, ταινίες, μουσεία, αντικείμενα, τηλεόραση, επαυξημένη πραγματικότητα, όπερα, μπαλέτα, θέατρο, συμφωνικές ορχήστρες, κουαρτέτα εγχόρδων και για μια χορωδία 1.000 ερασιτεχνών τραγουδιστών.

Ορισμένοι από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί είναι ο David Byrne, ο David Bowie, η St. Vincent, ο Mikhail Baryshnikov, η Wendy Whelan, η Anne Carson, ο Jonathan Demme και ο Spike Lee, ενώ δύο έργα της έχουν συμπεριληφθεί στο ρεπερτόριο της Martha Graham Dance Company. Οι συνεργασίες της με τον Ντέιβιντ Μπερν μετρούν πάνω από δεκαετία, με πιο πρόσφατη το ανέβασμα του άλμπουμ του, American Utopia, στο Μπρόντγουεϊ και το ντοκιμαντέρ που έχει γυρίσει ο Σπάικ Λι από αυτό.

 

Χορογραφία & Κείμενο: Annie-B Parson

Βίντεο: Deborah Johnson/CandyStations

Μουσική: Jack Lazar & Noah Chevan

Παραγωγή: Big Dance Theater

 

Το 6΄ δημιουργήθηκε από την Annie-B Parson, σε συνεργασία με τη video artist Deborah Johnson (aka CandyStations)

 

Μαγνητοσκόπηση των μελών της Martha Graham Dance Company στο έργο της Annie-B Parson, I used to love you: Anne O’Donnell, Leslie Andrea Williams, Laurel Dalley Smith και Xin Ying.

 

Chocolate Factory Theater

Το Chocolate Factory Theater υπάρχει για να ενθαρρύνει καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών στη διαδικασία της έρευνάς τους. Συνδέεται με μια κοινότητα καλλιτεχνών που θέτουν προκλήσεις στους εαυτούς τους και, κατ’ επέκταση, και στον Οργανισμό. Το Chocolate Factory Theater πιστεύει πως, υποστηρίζοντας τον μόχθο των καλλιτεχνών και τη δημόσια παρουσίαση του έργου τους, συνεισφέρει στην ανύψωση της Νέας Υόρκης ως μιας ακμάζουσας και πιο δίκαιης πηγής ιδεών.

Είναι ένα εκκολαπτήριο που διοικείται και λειτουργεί από καλλιτέχνες για την υλοποίηση πειραματικών παραστάσεων, ένας οργανισμός παροχής υπηρεσιών σε καλλιτέχνες, ένα τοπικό αγκυροβόλι και χώρος υπερηφάνειας για την κοινότητα του Δυτικού Κουίνς, μια δυνατή φωνή μέσα στην Πόλη της Νέας Υόρκης για την ενίσχυση της χρηματοδότησης και την ευαισθητοποίηση πάνω στη δύναμη των τεχνών, καθώς και ένας διεθνής προορισμός για να παρακολουθήσει κανείς υψηλής ποιότητας ριζοσπαστικές παραστάσεις και εκτός του Μανχάταν.

 

 

 

 

 

 

ENTER | Αναθέσεις νέων έργων από το Ίδρυμα Ωνάση

 

Νέα έργα από 25 Μαΐου 2020

Madeline Best & Brian Rogers / The Chocolate Factory Theater, 4 Fixations

Video / audio: 9΄35΄΄

Tei Blow, Essay in Idleness (Δοκίμια οκνηρότητας)

Video | Διάρκεια: 8΄

keyon gaskin, How to Get Away With Westworld (Πώς να τα βγάλεις πέρα με τον Δυτικό Κόσμο)

Video: 2΄43΄΄

Dynasty Handbag, Untitled Emergency (Άτιτλη κατάσταση ανάγκης)

Video: 2΄21΄΄

Annie-B Parson, 6΄

Αναπροσαρμοσμένο βίντεο ζωντανής παράστασης | Διάρκεια: 3΄10΄΄

 

Διατίθενται ήδη

Ηλίας Αδάμ, ΑΜΛΕΤ, a desktop performance

Video | Διάρκεια: 34΄11´´

Σίμος Κακάλας, Tarantino

Σειρά Videos | Διάρκεια 1ου video: 3΄04΄΄

Εύη Καλογηροπούλου, Πλακάκια (Tiles)

Video | 10´28´´

Δημήτρης Καραντζάς, Φυτά εσωτερικού χώρου

Video | Διάρκεια: 4΄03´´

Βασίλης Κεκάτος, Όταν κοιμάσαι ο κόσμος αδειάζει

Video | Διάρκεια: 12΄33΄΄

Λένα Κιτσοπούλου, Λάλκα

Video | Διάρκεια: 13´21´´

Μαρία Παπαδημητρίου, Alter Ego

Video | Διάρκεια: 2´41´´

Κωστής Σταφυλάκης, Τεό Τριανταφυλλίδης, Αλέξης Φιδετζής,

Σημειώσεις για την ετοιμότητα: Βήμα πρώτο (Notes to Readiness: Step 1)

Παιχνίδι ρόλων, Video σε live-streaming στο YouTube

Στέφανος Τσιβόπουλος, Untitled (Junkopia Redux)

Video | Διάρκεια: 4΄17΄΄

Ευθύμης Φιλίππου, Βίντεο 2: Μέλη του σώματος, υφάσματα και σπορ

Video | Διάρκεια: 15΄37΄΄

Αντώνης Φωνιαδάκης, st Dominique bd Arago

Video | Διάρκεια: 4΄01΄΄

600 HIGHWAYMEN, Fighting World

Video | Διάρκεια: 10´57´´

Ziad Antar, Το μικρό καράβι (Ήταν ένα…) (The Little Boat [Il Était un...])

Video | Διάρκεια: 3΄

Maria Antelman, AntiBody

Video | Διάρκεια: 1´12´´

Kimberly Bartosik, The Game

Video | Διάρκεια: 5´19´´

Annie Dorsen, Training Text, Step 2250

Video | Διάρκεια: 6´16´´

Kathryn Hamilton (Sister Sylvester), Every Hologenome For Themselves

Video | Διάρκεια: 8΄49΄΄

Emily Johnson, inbetween Kwimiak, blue

Video | Διάρκεια: 22΄47΄΄

Kareem Kalokoh, Swim

Video | Διάρκεια: 3΄30΄΄

Radiohole, Happy Hours

Video | Διάρκεια: 10´29´´

RootlessRoot, Σειρά videos

Untitled, Μέρος 1 | Διάρκεια: 2΄56΄΄

Take your Time | Διάρκεια: 2΄46΄΄

Τα πέλματά μας (Our Feet) | Διάρκεια: 1´27´´

Isabella Rossellini & Paul Magid, Darwin, What? (Δαρβίνος, τι;)

Video | Διάρκεια: 8´22´´

Risa Puno & Avi Dobkin, The Quiet: Part 1

Παιχνίδι

Akira Takayama, Heterotopia Garden

Οδηγίες για να φτιάξετε έναν κήπο στο σπίτι σας

QUEENSBOUND 2020 (Nadia Q. Ahmad, Rosebud Ben-Oni, Pichchenda Bao, Nana Brew-Hammond, Jared Harel, Abeer Y. Hoque, Joseph O. Legaspi, Robert Ostrom, KC Trommer), In the here and now | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 4´46´´

Samita Sinha, Into the day | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 3´

Frisly Soberanis, Forces of a city #1 | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 3´43´´

Alina Tenser & Gabo Camnitzer, A Compass for the House Door | Queens Museum

Video | Διάρκεια: 11´06´´

Xin Liu, Sleepwalk | Queens Museum

Videogame

 

 

Περισσότερες πληροφορίες στο onassis.org/enter  

Παρακαλούμε όπως παραμείνει ή προστεθεί το αντίστοιχο link προς τη σελίδα που δίνεται στο σχετικό Δ.Τ, έτσι ώστε να μπορούν να ενημερωθούν οι χρήστες με όλες τις σωστές πληροφορίες στην επίσημη πηγή του onassis.org

 

«Το δικό μου δωμάτιο»  σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννη Λασπιά από Σεπτέμβρη στο Θέατρο 104

Βασισμένο στο Α room of one’s own της Virginia Woolf

Ο Γιάννης Λασπιάς , μετά τα πετυχημένα Ιστορία Έρωτα και Αναρχίας και Camille Claudel Mudness , παρουσιάζει  τον  Σεπτέμβρη στο Θέατρο 104, με την προϋπόθεση της λειτουργίας των θεάτρων και των θεατρικών δράσεων, την performance “Το δικό μου δωμάτιο”, σε κείμενο και σκηνοθεσία του. Το έργο του βασίζεται  στο δοκίμιο της Virginia Woolf « Α room of one’s own » αλλά και σε όλες τις γυναικείες φωνές  που πάλεψαν και παλεύουν ακόμα για τα δικαιώματα τους.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους οι  Πηνελόπη Μαρκοπούλου, η Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, η Μαρλέν Σαϊτη και η Άντα Κουγιά . Την επιμέλεια της κίνησης υπογράφει η Βρισηίδα Σολωμού. Ο μουσικός και συνθέτης Γιώργος Κατσάνος στο μουσικό περιβάλλον. Το σκηνικό περιβάλλον επιμελείται η Αρετή Μουστάκα, και το σχεδιασμό των κοστουμιών η Βασιλική Σύρμα. Στο σχεδιασμό του φωτισμού ο Βαγγέλης Μούντριχας.

Πόσο έχει αλλάξει η θέση και ο ρόλος της γυναίκας από την εποχή της Virginia Woolf;

Οι γυναίκες έχουν πλέον ίσες υποχρεώσεις και ίσα δικαιώματα; Ποια είναι η δική τους φωνή; Ποιο είναι το δικό τους δωμάτιο; Άντρας, γυναίκα – και τίποτε άλλο; 

Το διάσημο δοκίμιο της Virginia Woolf που αποτελεί ορόσημο στο θέμα της γυναικείας χειραφέτησης, βασίζεται σε δύο κείμενα που διαβάστηκαν στο Σύλλογο Τεχνών στο κολέγιο Νιούνχαμ και στο Κολέγιο Girton στο Cambridge τον Οκτώβριο του 1928 σ’ ένα εξ ολοκλήρου γυναικείο ακροατήριο.

Αναλύοντας με έναν μοναδικό τρόπο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η γυναικεία συγγραφική δημιουργικότητα πρόσφερε στον κόσμο μια απόλυτα πρωτοποριακή για την εποχή εκείνη άποψη και κατέγραψε μια από τις πιο σημαντικές φεμινιστικές πολεμικές του 20ου αιώνα.

Στην θεατρική διασκευή του Γιάννη Λασπιά, 4 γυναίκες διαφορετικών εποχών και ιδιοσυγκρασιών, μοιράζονται τον ακόμα επίκαιρο διάσημο φεμινιστικό λόγο της Virginia Woolf,  θέτοντας τους προβληματισμούς τους στο χθες και στο σήμερα.

Σύλβια : Είμαστε αυτές που πάνω μας πέφτει όλο το βάρος του σπιτιού, οι δουλειές, η ανατροφή των παιδιών, η φροντίδα όλης της οικογένειας.

Σιμόν : Είμαστε αυτές που ταυτόχρονα πρέπει να είμαστε εργατικές, όχι όμως επιθετικές, όμορφες, όχι όμως πρόστυχες, φιλόδοξες, αλλά τόσο όσο...

Βιρτζίνια :Είμαστε αυτές που πληρωνόμαστε λιγότερο από τους άντρες συναδέλφους μας για μια ίδια δουλειά 

Τζούντιθ : Είμαστε αυτές που τα σώματά μας με δυσκολία χωράνε στα πρότυπα ομορφιάς, που χρησιμοποιούνται και αντιμετωπίζονται συχνά ως αντικείμενα

Σύλβια :Που άλλοτε πρέπει να είναι ντυμένα για να μην προκαλούν το βιασμό μας και άλλοτε να είναι γυμνά για να θέλγουν.

Σιμόν : Είμαστε αυτές που η σεξουαλική παρενόχληση, οι σεξιστικές πρακτικές και ο σεξιστικός λόγος, ακόμα και η βία προς εμάς, συνήθως υποτιμώνται και αντιμετωπίζονται ως υπερβολές υπερευαίσθητων γυναικών από τα ίδια τα θεσμικά όργανα του κράτους και ως γκρίνια,, ακόμα και στο ίδιο μας το περιβάλλον.

Βιρτζίνια: Είμαστε αυτές με το μικρότερο ποσοστό παρουσίας σε κυβερνητικές θέσεις.

Σύλβια: Είμαστε αυτές που κρύβουμε την εγκυμοσύνη μας για να μη μας διώξουν από τη δουλειά.

Το βιρτζινικό δωμάτιο είναι το κλειδωμένο δωμάτιο της ιστορίας· ό,τι δεν μπορεί να διαβαστεί στη βιβλιοθήκη, εξαιτίας του ότι οι γυναίκες είχαν αποκλειστεί από την ιστορία. Και σ’ αυτό ακριβώς το σκηνικό του αποκλεισμού θα έπρεπε από δω και στο εξής να δημιουργήσουν.

Η  γυναίκα πρέπει να έχει ένα δωμάτιο δικό της, για να μπορέσει μέσα σε αυτό να εντοπίσει, να εφεύρει, να ανασύρει το εγώ της. Είναι ο πολιτικός και πολιτισμικός χώρος της γυναίκας (μιας και οι άντρες έχουν καταλάβει το δημόσιο χώρο), το δημόσιο και το ιδιωτικό ταυτόχρονα, αλλά και ο τρόπος να διεισδύσουν σε χώρους που θεωρούνται αποκλειστικά ανδρικοί.

Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού